Interview Cast Winterbloemen

Brigitte van Meurs interviewde de cast van Winterbloemen Susan, Anneke, Lot en Astrid over vriendschap.

Winterbloemen, een voorstelling van schrijver Peer Wittenbols en regisseur Rob Lightert, gaat over de vriendschap tussen vier vrouwen van rond de vijftig. Ze worden gedwongen elkaar de waarheid te vertellen en dat zet de verhoudingen op scherp. Hoe kijken de actrices van Winterbloemen hiernaar?

Vriendschap volgens Susan Visser (Linde), Anneke Blok (Gea), Astrid van Eck (Beertje), en Lot van Lunteren (Eef).

De vriendschappen in Winterbloemen worden enorm op de proef gesteld. Hebben jullie zelf weleens zulke heftige conflicten gehad met vriendinnen?

LOT: Veel van Winterbloemen is herkenbaar, maar het is theater en dus groter en hoekiger dan in mijn eigen leven. Gelukkig.

ANNEKE: Precies, toneel is natuurlijk een verdichting van het echte leven en ik heb zó’n groot conflict ook nooit meegemaakt, maar vroeger, toen ik dag en nacht samenwerkte met vrienden, hadden we wel van die uitspattingen waarin we eerlijk alles zeiden. Dat leidde nog wel eens tot een conflict. Nu heb ik vooral één-op-éénvriendschappen en dan gebeurt dat niet meer zo. Het hangt van de vriendin af hoe ver ik ga, maar zo heftig als vroeger botsen we niet meer.

SUSAN: Ik heb dat juist wel eens meegemaakt met een vriendin die mij heel dierbaar is. Wij maakten een ontwikkeling door die je normaal meer in een huwelijk ziet. De eerste jaren hadden we een soort ‘girlfriend-crush’, bijna als verliefdheid, daarna volgden een aantal jaren waarin we elkaar niet begrepen en regelmatig ruzie kregen. Uiteindelijk vonden we elkaar terug en was onze vriendschap verdiept. Nu accepteren we dat we verschillend zijn. Sterker nog, we zien de schoonheid van die verschillen juist.

ASTRID: O, ik bots regelmatig en dat komt doordat ik trouw ben aan mijn vriendinnen. Ik laat vriendschap niet doodbloeden en dat betekent dat er zo nu en dan conflicten zijn. Dat geeft niks, het is een soort apk voor de vriendschap, daarna weten we allemaal waar we aan toe zijn en kunnen we weer door. Of niet.

Liever een leugentje om bestwil vertellen of de keiharde waarheid zeggen?

ANNEKE: Zacht en eerlijk vind ik een mooie combinatie. Je kent elkaar zo goed, dus je weet zo langzamerhand wel wat de beste methode is. Soms moet je genadeloos zijn om door te dringen tot iemand, maar daar kies je dan wel weer het goede moment voor en de juiste woorden.

ASTRID: Ik hou zeker ook van tact, maar ik ben wel tegen de zachte heelmeesters en de stinkende wonden, daar is nog nooit iemand beter van geworden.

SUSAN: Je kunt elkaar toch best liefdevol de waarheid zeggen?

LOT: Ja, ik probeer ook altijd zacht en eerlijk te zijn, maar dat lukt niet altijd. Dat is niet erg omdat in vriendschap genoeg lucht zit. Het gevolg is dat je soms van elkaar vandaan ontwikkelt en soms naar elkaar toe.

Delen jullie alles met vriendinnen?

SUSAN: Ik deel heel veel, en de liefde en mannen zijn favoriete onderwerpen – wat dat betreft is er weinig veranderd sinds mijn veertiende.

ANNEKE: Ik deel ook veel, want bij vriendinnen moet ik mijn hart kunnen luchten, dat geeft lucht en ruimte in mijn leven. Ik heb het dan zelfs over gevoelens die eigenlijk onbespreekbaar zijn.

LOT: Ik kan ook niks bedenken wat ik niet met vriendinnen deel. Wat overigens niet wil zeggen dat ik álles met ál mijn vriendinnen bespreek. Soms is er iets wat ik makkelijker met de één bespreek, maar dat wil niet zeggen dat de vriendschap met de ander minder waard is.

ASTRID: Dat heb ik ook, ik heb met iedere vriendin een andere band. Met de een praat ik meer, bij de ander zwijg ik vaker, soms ben ik de grappenmaker en soms dansen we alleen maar. Wat ik met hen deel verschilt dus ook.

LOT: Het ligt inderdaad aan de vriendin: soms is praten fijn en soms hoeft dat niet.

ANNEKE: Ik praat altijd van begin tot eind zonder pauze want er is altijd zo veel te bespreken. Alleen in het theater of de bioscoop krijg je ons stil – daarom ga ik ook graag naar musea: dan kun je ondertussen doorpraten.

SUSAN: Ik ben ook best van de kletserette, ik vind het heerlijk om het hele leven door te nemen.Aan de andere kant vind ik het ook fijn om met vriendinnen op een kleedje in het park te liggen en een beetje naar de wolken te staren.

Wat is de essentie van vriendschap?
ASTRID: Herkenning en erkenning.

LOT: Precies, dat je dingen herkent in elkaar en dat je je gezien voelt door de ander.

ANNEKE: Ja, en wederzijds vertrouwen en compassie. En de uitwisseling van hoe dit leven te leven.

SUSAN: En humor niet te vergeten! En onvoorwaardelijkheid. En natuurlijk ook elkaar leuk vinden en nieuwsgierig naar elkaar zijn en de humor zien in elkaars eigenaardigheden. Ik herken wel het één en ander in Winterbloemen.

Winterbloemen

Winterbloemen is de nieuwe voorstelling van Theatergroep Suburbia, geschreven door Peer Wittenbols. Regie: Rob Ligthert. Winterbloemen is te zien in de Nederlandse theaters.

Lees ook: Winterbloemen

Kijk voor een theater bij jou in de buurt op de website van Theatergroep Suburbia