Recensie ANNE

ANNE, bijna een jaar na de première wordt het de hoogste tijd voor ons om de voorstelling te zien. We reizen naar het speciaal gebouwde Theater Amsterdam in Amsterdam.

Theater Amsterdam

Het theater ligt net buiten het centrum in Amsterdam aan ’t IJ in de Westelijke Houthavens. We komen binnen in een moderne en sfeervolle foyer. We worden hartelijk verwelkomt en aan beide zijdes kun je aan de bar nog even een drankje bestellen.

Ook regelen we gelijk een pauze borrel. Zo kunnen we in de pauze gelijk naar boven op de eerste etage, HANDIG!

In de foyer is een prachtig ontworpen 3D hapjeswand in de vorm van Amsterdamse grachtenpanden. De warme rode en zwarte kleuren in het hele theater doen zeer sfeervol aan. Zodra we de zaal in mogen, kom je na een lange rode gang in de zaal terecht die gelijk opvalt omdat deze rond is. De rode stoelen nodigen uit om snel te gaan zitten, de zaal is gevuld… de voorstelling kan beginnen.

ANNE

De immense wanden vertonen diverse beelden en voordat het doek openschuift is de hele zaal al onder de indruk. Het verhaal begint dat ANNE in Frankrijk is, brengt bij ons een kleine verwarring op, maar al snel is het ons duidelijk dat het haar fantasie is.

Ook de uitgever die geïnteresseerd is in haar verhaal en die als leidraad de hele voorstelling op het toneel op zijn stoeltje aan het tafeltje uit het restaurant zit en af en toe heen en weer loopt, behoort tot de fantasie van Anne. Het blijkt later haar grote liefde Peter te zijn!

Dit alles zorgt ervoor dat het hele verhaal van Anne goed te volgen is. Ze vertelt haar verhaal, hoe ze leefde, hoe bang ze was, hoe ze ontdekte, maar ook hoe ze alles als avontuur zag.

1942

De doeken gaan open en je waant je in 1942 en zijn we op het Merwedeplein. Anne is jarig en viert haar dertiende verjaardag. Ze krijgt allerlei cadeaus waaronder haar dagboek. Het lijkt allemaal heel gewoon, de straat de figuranten fietsen over het podium. De familie woont op de 2e verdieping en Anne vertelt de uitgever haar verhaal en hoe ‘gewoon’ alles was.

Dan ineens is er de brief voor haar vader en moet het gezin onderduiken. We krijgen een ongelofelijk visueel spektakel te zien op de grote doeken. Beelden van Hitler, van de oorlog, van Amsterdam. Kennelijk worden tijdens deze beelden het nieuwe decor klaar gezet, want zodra die openen zien we het achterhuis aan de Prinsengracht met alles erop en eraan. In 4 etages is te zien hoe de gezinnen hebben geleefd en hoe ze met de kleine ruimtes om gingen.

Miep Gies en haar man Jan hebben de geheime plek bijzonder goed bedacht destijds voor de Familie Frank. Nadat de familie Frank in het huis zijn gaan wonen komen er nog de familie van Pels en de Tandarts Pfeffer in het achterhuis wonen.

Verbluffend hoe de spelers en het decor samenwerken. Het achterhuis draait constant maar dat behoort compleet bij het toneelstuk. De spelers gaan van boven naar beneden, en weer naar boven en het ‘klopt’ allemaal.

Meneer en Mevrouw van Pels zorgen voor wat lachwekkende scenes. En ook Peter van Pels die af en toe stottert en nogal sullig doet haalt de spanning er af en toe even van af. Heel soms wordt er in het achterhuis niet aan de oorlog gedacht. Anne wordt bijvoorbeeld verliefd in de 2 jaar dat ze in het achterhuis verblijven.

De luchtaanvallen doet iedereen zich in de stoel vastklampen. De spanning neemt toe.

Cast ANNE

De verhalen die Anne aan haar dagboek Kitty vertelt verschijnen ook op het doek. Het geheel heeft daardoor een grote impact. Anne haar schrijftalent ontwikkelt zich een inspirerende en intelligente karakter.

Rosa da Silva speelt haar rol als Anne verbluffend goed. Met iedere zin die ze spreekt weet ze de hele zaal enorm te boeien.

Toch wordt zo vlak voor het einde van de oorlog het achterhuis nog ontdekt en worden ze gedeporteerd. Uiteindelijk is er één overlevende, vader Otto Frank (door Paul Kooij). Otto Frank spreekt het publiek toe, zijn woorden raken velen uit het publiek.

Hij vertelt hoe Anne, met Margot, hun moeder, de familie Van Pels en meneer Pfeffer uiteindelijk aan hun einde kwamen.

Daarna gaan de panelen weer open, openbaart zich de geschiedenis in beeld, het is stil en als Anne naar voren stapt, met dat dagboek in haar handen geklemd vraagt ze zich af of haar verhaal wel blijft bestaan. Ze weet uiteraard niet dat ze wereldberoemd zou worden.

De emotie is in vele ogen te zien. De staande toch wat drukkende ovatie is terecht voor de gehele cast. We zijn na een voorstelling nogal wat luidruchtigere taferelen gewend maar het lijkt alsof niemand echt weet hoe er mee om te gaan.

Wat een voorstelling!

Iedereen verlaat heel rustig daarna de zaal. We zijn er allemaal terecht en letterlijk stil van.

Door: Carla vd Veen
Scenefoto’s: Kurt van der Elst

ANNE exclusief in Theater Amsterdam

Deze voorstelling is exclusief te zien in het Theater Amsterdam.

Het theater is goed bereikbaar en de naast gelegen parkeerplaatsen biedt ruimte genoeg voor alle bezoekers. Heerlijk voorafgaand lunchen of borrelen het is er allemaal mogelijk.

Ook na de voorstelling kunnen bezoekers nog genieten van het uitzicht op het water in het restaurant Boven de Planken

Reserveren gaat via de website van ANNE.

Voor jong en oud een aanrader, veel plezier!

Bekijk hier meer informatie over de voorstelling ANNE.