Recensie – Theatershow Rob en Emiel: ‘Van Houdini tot Copperfield’

“Een onvergetelijk theateravontuur op het hoogste niveau”, zo lezen we op de site van illusionisten Rob en Emiel. Momenteel touren ze met dit theateravontuur, ‘Van Houdini tot Copperfield‘, door Nederland. Wij nemen een kijkje bij de show in Theater de Voorveghter in Hardenberg!

Het is gezellig druk bij het theater in Harderberg. Bezoekers van alle leeftijden zijn op deze vrijdagavond naar De Voorveghter gekomen om de magische show van Rob en Emiel te zien.

Van Houdini tot Copperfield

Bij binnenkomst galmt de stem van Rob door de zaal. ‘Loop je langs de kaarten, schud ze dan vooral!’, klinkt het. Bij het podium staat een tafel met een set grote speelkaarten erop, die inderdaad gretig geschud wordt door bezoekers die onderweg zijn naar hun plek in de zaal.

Als iedereen zit kan de show beginnen. De lichten gaan uit, en het is doodstil. Emiel komt het podium op met een rode ballon, en later volgt Rob ook met een rode ballon. Ze zeggen tijdens deze act geen woord, maar hun gezichtsuitdrukkingen spreken boekdelen en ze weten het publiek vaak aan het lachen te krijgen.

Het eerste gedeelte van de show is begonnen en er klinkt applaus na applaus, gevolgd door een schaterlachend publiek en geluiden van complete verbazing. Want: hoe dóen ze het toch?

Recensie

In deze recensie gaan we niet in op de illusies en trucs, want het is natuurlijk het allerleukst als je het zélf ziet. Wel kunnen we vertellen dat er inderdaad kaarten aan te pas komen, maar ook munten, geesten, trouwringen en horloges. De show wordt verpakt in de intrigerende verhalen van Rob en Emiel, die naast ontzettend goed kunnen goochelen, ook prachtig kunnen vertellen. En misschien wel het belangrijkst: er is een rode draad tijdens de show. En wát voor één!

De show is een reis door illusies en trucs van alle tijden. Van een simpele truc met een zakdoek – mét plottwist! – en een zwevend meisje tot kaarttrucs en experimenten met de gedachten van bezoekers. We vallen van de ene verbazing in de andere en liggen regelmatig in een deuk door de grapjes van Rob. En juist die combinatie van magie en humor, is wat deze show tot een waanzinnige beleving maakt.

Ze sluiten de show af met een truc die ze bij elke show doen, en die eigenlijk niet mag ontbreken. Rob is geblinddoekt, Emiel loopt door de zaal. Alle bezoekers hebben een voorwerp op hun uitgestoken hand liggen. Emiel wijst het ene na het andere voorwerp aan (sleutels, Labello, garderobekaartje, telefoon, portemonnee) en Rob weet te vertellen welk voorwerp het is. En welke kleur, of van welk merk, of met welk nummer. De blinddoek is uitvoerig getest door het publiek en Rob heeft zelfs zijn microfoontje uitgedaan, zodat het publiek zeker weet dat hem niks ingefluisterd wordt. Dus hóe weet Rob wat Emiel aanwijst? Wij weten het niet, maar genieten volop van het spektakel. En zo hoort het bij magische shows.

Als dit het Songfestival zou zijn, krijgen Rob en Emiel van ons douze points.