De Vader

Over de verwarring van iemand met Alzheimer.

Tachtig is hij nu. Een gepensioneerde fervente tapdanser die samen met zijn dochter Anne en haar man Antoine woont. Of was hij een bouwkundig ingenieur die onlangs met pensioen is gegaan en bezoek krijgt van diezelfde dochter en haar nieuwe vriend Pierre? Waarom heeft hij zijn pyjama nog aan? Is het al ochtend of moet het nog avond worden? En waar is zijn horloge? Dat heeft hij nodig als hij zich gaat aankleden. Maar waar hij dacht dat het zou liggen, vindt hij niks. Begint hij gek te worden?

Herkenbaar en komisch

Langzaam glijdt André (Hans Croiset) weg in een mistige wolk waarin de wereld die hij eens zo goed kende, zich van hem vervreemdt. Herinneringen vergaan, vertrouwde gezichten vervagen. Krampachtig probeert hij grip op zijn leven te krijgen dat langzaam uiteen lijkt te vallen zonder dat hij begrijpt waarom. Dochter Anne (Johanna ter Steege) probeert haar vader te helpen. Maar hoe help je iemand die steeds meer wegraakt?

In De Vader zien we door de ogen van André de verwarring van iemand met Alzheimer. Zijn onrust en paniek raken niet alleen hem, maar ook zijn dochter Anne. Een ziekte als Alzheimer treft dan ook meer dan één persoon. De geliefden eromheen voeren eveneens strijd tegen het verlies van een leven dat eens zo bekend was. De Vader levert herkenbare situaties op die niet alleen schuren, maar tegelijkertijd ook buitengewoon komisch zijn. Het is pijnlijk-geestig wanneer André’s mores tezamen met zijn herinneringen vervliegen en zijn karaktertrekken zich sterker dan ooit manifesteren.

Cast & credits De Vader

Regie: Gijs de Lange
Van: Florian Zeller
Spel: Hans Croiset, Johanna ter Steege, Wim Bouwens, Christo van Klaveren, Emma Linssen en Rian Gerritsen.

Over De Vader

• “Kwetsbaar, ontwapenend, grof, ontgoocheld: Hans Croiset (81) levert een tour de force met zijn intense rol als dementerende vader.” (het Parool)
• “Monumentale rol van Hans Croiset in De Vader.”  (Scènes)
• … een tekst die Croiset zich zo eigen heeft gemaakt dat je anderhalf uur lang aan zijn personage geklúísterd zit.” (de Volkskrant)
• “Johanna ter Steege is Anne, ook in een fraaie vertolking, die de stille wanhoop laat zien van een kind behept met een haast onvoorwaardelijke loyaliteit aan de ouder, terwijl ze ook een eigen leven te leven heeft. Ontroerend allebei, met af en toe ook een grappig moment.” (de Volkskrant)

Bron: Ks.nl