Hans Croiset samen met zoon in Beneden de Rivieren van Ger Thijs

Beneden de Rivieren beleefde ooit zijn eerste voorstelling bij Het Toneel Speelt (2002) en werd bijzonder enthousiast ontvangen door publiek en pers. Hans Croiset speelde de vader en Ger Thijs zijn zoon. Nu, bijna 20 jaar later, is deze tragisch-komische tekst nog even sterk, misschien zelfs actueler: Thijs heeft zijn tekst nog eens aangescherpt. Ook nu speelt Hans Croiset de vader, maar nu samen met zijn eigen zoon Julien. De regie is van Agaath Witteman.

‘Het leek ons goed het zuinige Coronaseizoen op toneelgebied enigszins aan te vullen met een eigen initiatief. Omdat niet alleen het publiek en de acteurs, maar zeker ook de theaters lijden onder de culturele schaarste, treden wij geheel belangeloos op’. – Hans Croiset

Over Beneden de Rivieren

Het toneel is de tuin van de vader in Zuid-Limburg. Een maand geleden is hij onverwachts overleden. Zoon Paulie is vanuit het Noorden de grote rivieren overgestoken om de as van zijn vader in diens eigen tuin te verstrooien. Hij staat op het punt van strooien als opeens een man in de gedaante van zijn vader de tuin inwandelt. ”Wat doe je daar?”, vraagt hij. “Ik ben je as aan het verstrooien”, antwoordt de zoon. Ben ik dan dood?”, vraagt hij ontsteld. Het gesprek dat volgt is een genadeloze afrekening over en weer; of misschien ook een poging tot verzoening?

Ger Thijs snijdt in zijn stuk een thema aan dat zo oud is als de wereld: de (vaak) conflictueuze vader-zoon relatie. Waar zijn de vrouwen in dit verhaal, kun je je afvragen. Zus en moeder krijgen we niet te zien, maar al gauw wordt duidelijk dat ze een hoofdrol spelen in de hoofden van de mannen.

Beneden de Rivieren is een literair rijk stuk met speelse verwijzingen naar de geest van Hamlets vader en Tjechovs verkwanselde Kersentuin. Het is ook een poëtisch stuk, met veel tragiek – die echter lichtvoetig met relativerende humor voor het voetlicht wordt gebracht. Je verwacht dat niet, die lachsalvo’s op de grens van leven en dood. Huiveringwekkend en magisch tegelijk!

‘Familieleed is de kern van alle drama’s. Kijk maar naar Strindberg of O’Neill. Vader, moeder, kinderen: dat zijn oerrelaties. Daar hou ik van. Simpel maar puur, en dicht bij jezelf. Twee mannen en een urn, acteurs en spullen, daar gaat het om op het toneel.’ – Ger Thijs