Recensie – Cocktails

Afstandelijke vriendengroep in Cocktails  

Vanavond zijn wij aanwezig bij de première van de nieuwe voorstelling van Hummelinck Stuurman: Cocktails, van de makers van Wijn, in de Stadsschouwburg Haarlem. We reizen af naar het Westen van het land en worden hartelijk verwelkomt door de gastheer die het stormachtige weer trotseert om de bezoekers van de zomerse première te ontvangen.

Kleurrijk decor

Aangekomen in de klassieke zaal van de stadsschouwburg worden we getrakteerd op een kleurrijk decor van scenografe Marjolein Ettema, de inrichting van Neptune Cocktail, de cocktailbar van voormalig surfkampioen Freddy (Xander van Vledder). We ontmoeten Freddy en zijn vier vrienden, eigenwijze ondernemer Bruno (Vincent Croiset), linkse journalist (Tijn Docter), werkeloze reclameman Alex (Matteo van der Grijn) en dokter (David Lucieer). De vrienden komen samen om de verjaardag van Freddie te vieren. Maar een tragisch ongeval gooit roet in het eten. Het ongeval zet niet alleen carrières, maar ook vriendschappen op het spel.

Lees meer over de voorstelling Cocktails

Vanaf het eerste moment is aan de vriendschap tussen het vijftal al het één en al op te merken. Het verschil in karakters is duidelijk kenbaar en maakt de vriendschappen op het eerste gezicht al niet bepaald samenhorig. Terwijl Alex zorgt draagt voor Freddy, is Bruno liever aan het opscheppen over zijn baan in New York. Daarbij ontbreekt er ook enige vorm van chemie. De acteurs, stuk voor stuk professioneel en furore gemaakt in menig toneelstuk, spreken niet met elkaar, maar tegen elkaar. Al dan niet te wijten aan het eenvoudige script van Philip Walkate.

Oppervlakkig en out of the blue

De karakers hebben stuk voor stuk een geschiedenis, maar de uitwerking is oppervlakkig en laat het publiek onbevredigd achter. Zelfs als Freddy, tevens verteller van de voorstelling, ons een emotioneel verhaal vertelt, lijkt het een beetje out of the blue te komen. Ook de scene waarin Bruno en Freddy nader tot elkaar komen krijgt niet de ruimte die het nodig heeft om aanspraak te maken op sympathie uit de zaal.

Misschien zit het hem in de start van de tour, waardoor de acteurs nog niet volledig op elkaar zijn ingespeeld. Het zou goed kunnen zijn dat er in de loop van de tournee meer chemie ontstaat tussen de spelers, waardoor ze de voorstelling gezamenlijk naar een hoger niveau kunnen tillen.

Door: Hinke