Unieke voorstelling cabaretière Nilgün Yerli

District 12 – De Ultieme Whodunnit

Ooit gaf ik een Sinterklaas voorstelling in Carre met een dinner er na, 1750 die het eten deelden toonden destijds ook magie. En nu weer.

Unieke voorstelling in de nacht op de vooravond van Ramadan en Nachtdinner na de voorstelling.

Volgens Nilgun Yerli hebben alle geloven niet voor niets een Feest-dag met een Feest-maal.

Of het nu gaat om Kerst, Pasen, Yom Kipur, Diwali of Ramadan.

Het zijn allemaal betekenisvolle dagen waar lief en leed wordt gedeeld onder het genot van eten.

Daarom heeft Cabaretière Nilgün Yerli besloten om juist nu; in plaats van onze verschillen onze overeenkomsten op te zoeken:

In de tijden waarin alleen het negatieve aandacht krijgt is het brood-nodig om positieve stappen te zetten.
“Het enige wat de verzadigde, gevoels-troebele wereld nog redden kan is; Kunst en het Delen van je Brood.”

Met dit in gedachten, nodigde ze haar publiek uit op de vooravond van de Ramadan;

De Nacht voorstelling : “Later als ik dood ben” op donderdag 27 februari in Theater Castellum in Alphen a/d Rijn.

Nilgün Yerli hoopte hiermee het gesprek aan te gaan: “Ik wil de schoonheid in het delen van Kunst en Eten benadrukken. Want Kunst en Eten kennen geen Geloof.”

Een positieve benadering tot samen eten, wat een stap kan zijn voor begrip en harmonie.
Dat is namelijk mijn ultieme droom: “Begrijpen en Begrepen worden”

Helaas is het niet gelukt om de zaal van 250 man vol te krijgen, maar er zaten 100 mensen, die toch in de mysterie van de nacht de straat op gingen om de Nachtvoorstelling bij te wonen en om 01.00 in de nacht de nachtmaaltijd te delen met z’n allen aan tafel.

Ik heb iedereen uitgedaagd om de volgende dag te vasten…ook als je niet geloofd.

Uiteindelijk is de reden van Vasten:
– De reiniging van je lijf (Detox) – Met je ziel de baas kunnen zijn over de behoeften van je lijf (Yoga-Meditatie)
Maar…
– Vooral weten wat hongerlijden is, om de armen te kunnen voelen (zij het illusionair…want armen kennen geen zonsondergang om te eten..)
en toch daarmee ze te kunnen helpen in barre tijden. (Empathie)

Het was een mooie stap in de richting van harmonie.
We hebben zoveel gemeen in gevoel tot toenadering en verzoening.
Laten we dat vast houden!
Een mooie Herinnering voor Later.

NY

Leuk om te lezen