Dood Paard

Unieke voorstellingen, tot stand gebracht door gesprekken tussen gelijkwaardigen.

Dood Paard

Amsterdamse toneelgezelschap Dood Paard heeft een eigen stijl van theater maken ontwikkeld die in de eerste plaats uitdrukt hoe de leden van het collectief met elkaar samenwerken en in het leven staan. De stijl van Dood Paard kan herleid worden tot een aantal uiterlijke elementen: de logoachtige affiches van Kuno Bakker, de bij elkaar geraapte toneelbeelden, de open houding van de spelers naar het aanwezige publiek. Maar in wezen is de Dood Paard-stijl de uitdrukking van een mentaliteit en die mentaliteit heeft alles te maken met autonomie. Elke voorstelling is een expliciete poging van de spelers om zich tot de wereld van nu te verhouden. Groepsgedrag is in dit theater een kwestie van duidelijk leesbare afspraken – we verkleden ons voortdurend, we spelen dat we aan het vergaderen zijn, we laten het publiek zich zo welkom mogelijk voelen, we gaan nooit af – maar in ieder stuk en achter elke verkleedbril blijven de acteurs als individuele persoonlijkheden voelbaar en zichtbaar.

Iedere handeling en iedere uitgesproken zin is bedoeld om de geesten van de spelers/makers te scherpen en daarmee de geest van het publiek. Of het nou om een toneelstuk van Shakespeare gaat, om een tekst van Oscar van Woensel of om een zelfverzamelde tekstcollage, de vragen die gesteld worden zijn altijd deze: wat weten we, waar staan we en wat vinden we.

In het vasthouden, voortleven en steeds opnieuw bevechten van deze autonomie is Dood Paard uniek. Er is geen andere groep in Nederland die het al zo lang volhoudt om voorstellingen te maken zonder regisseur én zonder vormgever. De voorstellingen van Dood Paard komen tot stand zonder dat er een externe autoriteit is die de uitgedragen visie, de speelstijl of het beeld bepaalt. Elke beslissing die op deze terreinen is genomen, is de uitkomst van een gesprek tussen gelijkwaardigen – de spelers.

Klik hier voor meer informatie over Dood Paard.