Terugblik: dubbele verbouwing Haarlemse Schouwburgen

Terugblik: dubbele verbouwing Haarlemse Schouwburgen

Het is natuurlijk prachtig: een historisch gebouw met een theater. Maar ook theaters ontkomen op den duur niet aan noodzakelijke verbouwingen. Op zo’n moment is het de kunst om een gebouw zo op te knappen dat het aan alle moderne eisen voldoet en tegelijkertijd niet zijn historische uitstraling verliest. In Haarlem, waar de Stadsschouwburg en de Philharmonie gelijktijdig werden opgeknapt, speelden ze het klaar.

Zure appel

De twee theaters in Haarlem zijn graag bezochte plekken: publiek en artiest vinden jaarlijks veelvuldig hun weg naar de majestueuze gebouwen in de Noord-Hollandse hoofdstad. Aan het Spaarne, in de buurt van het Teylers Museum vind je de Philharmonie en aan de Leidsevaart de schitterende maar ook oude Stadsschouwburg. Beide moesten begin deze eeuw verbouwd worden en de gemeente besloot om meteen door de zure appel heen te bijten en er een grootscheepse dubbele verbouwing van te maken. Er kwam van alles bij kijken: architecten vinden die de piëteit voorop zetten, tijdelijke onderkomens regelen voor zowel personeel als de evenementen, voor beide gebouwen meteen maar energie vergelijken, onafhankelijk van belangenverstrengeling met lokale bedrijven, et cetera. Het was nogal een project.

De Stadsschouwburg

De Stadsschouwburg bevindt zich aan het Wilsonsplein en is al sinds jaar en dag een echte blikvanger in de stad. De achterkant, met de monumentale, door Erick van Egeraat ontworpen toren, ligt direct aan het water, net als het Amsterdamse Paradiso. De toneeltoren is een knipoog naar de aan de overkant van de Leidsevaart gelegen Bavo Kathedraal.

Verder zijn er de keramische versieringen van Babs Haenen en is het interieur voorzien van diverse mozaïekwanden van de hand van Egeraat.

Stijlvol vernieuwd

De façade is vrijwel hetzelfde gebleven tijdens de verbouwing. Wel heeft men ervoor gekozen de diepte in te gaan, letterlijk: de entree ligt nu enkele meters lager, verzonken, zodat het Rijksmonument grotendeels intact is gebleven. De uit glas en staal vervaardigde entree is volgens velen een absolute verbetering, de publieksstromen kunnen nu in betere banen geleid worden.

Ook is de foyer vernieuwd, maar eveneens met respect voor het verleden. De achterzijde van het gebouw, een moderne schuine constructie van beton en glas, leverde wel wat discussie op.

De Philharmonie

Ooit een concertgebouw, nu een multifunctioneel theater dichtbij het Spaarne, dat binnenkort wellicht een wandelboulevard krijgt. Eind 19e eeuw werd het gecreëerd door de Haarlemse architect Adrianus van der Steur, maar eind 20e eeuw was het dus dringend aan vernieuwing toe.

Het oude gebouw werd omringd door nieuwbouw en ook hier is gekozen voor glas als beeldbepalend materiaal, al is deze entree een stuk hoger en dus opvallender dan die van de Stadsschouwburg. Temeer omdat op het glas een tekst werd aangebracht: een grafische notatie van ‘Klokken voor Haarlem’. In 2005 werd dit bij de heropening gespeeld. Drie jaar later was ook de Stadsschouwburg klaar.

 

Leuk om te lezen