Recensie – De Verleiders Female

One size fits men in De Verleiders Female  

Vanavond zijn wij aanwezig in de voormalig Stadsschouwburg Groningen, nu SPOT Theater genoemd voor de voorstelling over de ongelijke machtsverhouding tussen mannen en vrouwen: De Verleiders Female van Bos Theaterproducties. Het werd de hoogste tijd voor een vrouwelijke versie van De Verleiders, voorheen gespeeld door o.a. Tom de Ket en George Houts. Omdat de mannen weigerden de rol van Verleidster op zich te nemen zijn vijf powervrouwen, te noemen Susan Visser, Jelka van Houten, Stephanie Louwrier, Gusta Geleijnse en Dunya Khayame, gekozen om een statement te maken over de machtsongelijkheid.

#MeToo en dansende clitorissen

De vrouwen persifleren de standaard man, dragen saaie grijze pakken, drinken gevoelens weg met bier en maken foute grappen over de overeenkomst tussen de vrouw en een orkaan “Allebei heftig en nat en na afloop ben je je huis kwijt”. Scènes aan de bar worden afgewisseld met persoonlijke verhalen, onderzoekscijfers en dansende clitorissen in de (grote) clitorisquiz, die veel stof doet opwaaien bij menig bezoeker. Onderwerpen als #MeToo, ongelijke loonbetaling, verdeling van zorgtaken, maar ook depressies en homoseksualiteit komen aan de orde. Scènes volgen zich in rap tempo op en vertellen ieder voor zich een herkenbaar en schrijnend verhaal over de harde werkelijkheid, namelijk het machtsverschil tussen man en vrouw.

Lees meer over de voorstelling De Verleiders Female

Fragmentarisch

De voorstelling is een verzameling van voorbeelden uit het dagelijks leven, fragmenten uit een veel groter verhaal. Ondanks de herkenbaarheid mist de voorstelling wel een vorm van diepgang. Een kleine scène waarin Susan Visser vertelt over de seksuele fantasieën van vrouwen ten opzichte van mannen of de scène waarin een man wordt beschuldigd van verkrachting, terwijl hij zelf ook slachtoffer is krijgt niet de ruimte die het nodig heeft.

“Fuck jou ik ben een feminist”, aldus Stephanie Louwrier.

Misschien is dat wel de keuze van de regisseur, om aan te geven dat we al deze onderwerpen oppervlakkig behandelen en er verder niets mee doen. We weten dat ze bestaan, maar wat doen we er nou écht aan om er iets aan te veranderen?

Het zal moeten blijken of we iets hebben opgedaan na de voorstelling. Of we de schoonmaaksters 21 euro per uur gaan betalen, de ‘Man Gaze’ afschaffen en vrouwen 15% meer loon gaan betalen. Of zou 70% (van de mannen) alleen maar naar Stephanie’s decolleté hebben gekeken?

Door: Hinke