In gesprek met Diederick Ensink

Harmonie, Humor en Muzikale Meesterwerken: In gesprek met Diederick Ensink

Welkom bij dit speciale interview met de muzikale alleskunner en entertainer, Diederick Ensink! Van zijn optredens op televisie, waaronder het populaire programma Koffietijd, tot zijn nieuwste avontuur in het theater met zijn soloshow “Diederick’s Duel,” is hij een ware bron van inspiratie en vermaak.

Tijdens een gezellige interview sessie vragen wij Diederick over zijn muzikale reis en zijn aanstaande voorstellingen. Van de betekenis achter de naam van zijn soloshow tot het creatieve proces achter zijn liedjes, we zullen ontdekken wat Diederick’s muzikale universum zo uniek maakt.

Bereid je voor op een reis vol harmonie, humor en muzikale weetjes terwijl we Diederick Ensink het podium geven om zijn verhaal te delen.

Ingespek met Diederick Ensink

1.Kun je ons wat meer vertellen over de inspiratie achter de naam “Diederick’s Duel” voor je soloshow?
Zoals je misschien weet bespeel ik een aantal instrumenten, ik kan eigenlijk nooit kiezen, want ik vind ze allemaal even mooi en blijf het een uitdaging vinden om op een nieuw instrument te leren spelen. Ik kwam op het idee om die instrumenten eens met elkaar te laten ‘battelen’. Daarbij wilde ik ook diverse muziekstijlen tegenover elkaar zetten.

Zo kwam ik tot de titel: Diederick’s Duel. Buiten de muzikale strijd zag ik nog een groter duel: de strijd in je hoofd. Wie kent het niet? Kleine of grote onzekerheden, het zelf oordelen over wat een ander van je vindt. Dit mentale duel ben ik bij mezelf eens echt gaan uitzoeken en daarover kan ik een hoop vertellen en bezingen in mijn nieuwe show: Herkenbaar, soms komisch, af en toe ook ontroerend, maar vooral heel erg muzikaal!

2.Hoe ben je in de wereld van muziek en entertainment beland?
Als jongetje van 7 stond ik al met een viool in de hand. Ik kwam er op mijn 15e achter dat ik best een beetje kon zingen. Tijdens mijn jaren op de middelbare school heb ik mezelf, als huiswerk-ontwijkend gedrag, leren pianospelen. Het leek er even op dat ik naar het conservatorium zou gaan om viool te studeren, maar toch zag ik mezelf dat niet doen: 7 uur per dag in een hokje op je viool studeren aan onder andere techniek.

Richting het einde van de middelbare school bleek dat ik wèl heel graag naar dat conservatorium wilde, maar dan in de richting muziektheater. Toen ik eenmaal op het conservatorium zat, was het voor ik het doorhad geregeld dat ik naast muziektheater ook een deeltijdstudie altviool mocht volgen.

En zo zat ik alsnog urenlang in hokjes te studeren, maar wel met de nodige afwisseling door alle theatervakken. Dat ik met muziek verder wilde gaan en daarvan echt mijn beroep wilde maken was als jonge jongen al een droom, gelukkig is die uitgekomen.

3.Wat mogen de toeschouwers verwachten van je soloshow in termen van een unieke ervaring?
Het is best begrijpelijk als mensen zeggen: jeetje weer iemand die solo op het toneel staat, het zijn er zoveel. Want dat is ook zo, dus hoe onderscheid je je? Ik denk dat ik voor een unieke ervaring kan zorgen omdat ik naast liedjes en conferences zoveel instrumenten meeneem het toneel op. Komend seizoen zullen dat er ongeveer 10 zijn.

Ik kleur samen met die instrumenten en diversiteit aan muziek het thema van de voorstelling in. Het is niet alleen maar lachen of ontroerd worden, maar ook genieten van wat muziek ons allemaal te bieden heeft. Lekker mooie muziek maken, het liefst op zoveel mogelijk instrumenten, eerlijke liedjes, een kleine muzikale masterclass hier en daar en natuurlijk ook even goed lachen.

4.Kun je ons een voorproefje geven van een paar liedjes die je tijdens de show zult uitvoeren?
Er zitten veel liedjes in dit programma! Het is voornamelijk nieuw geschreven materiaal, al zal ik in de muzikale duellen natuurlijk ook wel wat bestaande titels aanhalen, kort en krachtig. Tussen de nieuwe liedjes zitten grappige, actuele liedjes, maar ook mooie, soms wat ontroerende liedjes.

Er is één lied dat elke avond anders zal zijn, dat wordt spannend! Ook is er een lied dat ik niet kan zingen zonder publiek, ik kijk natuurlijk uit naar de eerste shows: hoe zal het gaan klinken?

5.Hoe combineer je muziek en muzikale weetjes in je voorstelling om een boeiende ervaring te creëren?
Soms doe ik muzikaal dingen, of ben ik met instrumenten in de weer. Ik kan me zo voorstellen dat sommige mensen denken: wat dóét hij daar allemaal? Daarom leg ik soms echt uit wat ik doe, of hoe iets muzikaal werkt. Het leukste vind ik het om mijn liefde voor muziek met het publiek te delen. Als toeschouwer steek je er zo ook nog wat van op.

6.Welke rol speelt improvisatie in je optredens? Kun je ons een grappige of gedenkwaardige improvisatie-anekdote delen?
Natuurlijk staat de grote lijn in mijn programma vast, daarbij staan ook bepaalde teksten vast. Toch is er elke avond heel veel ruimte voor improvisatie. Dat zorgt ervoor dat je in het moment blijft. Omdat delen van mijn show interactief zijn, ontkom je daar niet aan. Iedere zaal reageert anders, op de reactie van de zaal moet ik natuurlijk ook weer reageren.

Dat maakt elke avond uniek. Dat is voor mijzelf eigenlijk een feestje, want elke avond precies hetzelfde reproduceren is niet iets dat ik ambieer. In die spontaniteit gebeuren de grappigste dingen.
Soms is improvisatie ook hard nodig. In mijn vorige show opende ik met een best lastige act met veel muziekinstrumenten en een loop-station. Dat is een apparaat dat alle muziek opneemt en herhaalt, waardoor je in je eentje een heel orkest kan spelen en een nummer kan opbouwen.

Techniek laat je weleens in de steek en zo deed het loop-station dat ook. Waar de show eigenlijk groots moest openen, begon het natuurlijk wat knullig. Maar door samen met het publiek daar iets van te maken, wat te lachen en het opnieuw te proberen startte de show toch heel lekker. Samen met het publiek heb ik die avond iets meegemaakt dat eigenlijk heel uniek was, en alleen wij waren erbij!

7.Je bent ook te zien geweest bij het programma Koffietijd. Hoe verschilt de voorbereiding voor een tv-optreden van die voor een theatershow?
Er zitten gelijkenissen in de voorbereiding van een theatershow en een tv-show. Ik schreef regelmatig voor Koffietijd een klein nieuw liedje dat helemaal paste bij die uitzending of een thema dat toen speelde. Het verschil was dat ik voor Koffietijd meestal pas een week van tevoren echt kon beginnen met schrijven, dus soms schreef ik een liedje pas 2 dagen voor de uitzending.

De tijdsdruk was dan hoog en dat schrijft soms wel fijn, maar je voelt wel de druk! Voor een theatershow heb je natuurlijk veel meer voorbereidingstijd, dat is natuurlijk fijn, want je kan veel langer fine-tunen. Al is een lied soms goed zoals-ie is, dat moet je niet vergeten als je de tijd hebt.

Voor Koffietijd maakte ik het gehele item in de week voor de uitzending. Op de ochtend zelf deden we een generale met alles erop en eraan. Dit was voor de camera’s maar voor het presentatieteam en voor mij was het ook fijn. Vaak veranderden we iets op het laatste moment nog een beetje, omdat het geheel dan lekkerder liep. Eigenlijk is dit precies hetzelfde verloop als het maken van een theatershow, alleen dan in sneltreinvaart en maar voor één ‘optreden’.

8.Kun je ons vertellen over een uitdagend moment tijdens je carrière als muzikale alleskunner en hoe je hiermee bent omgegaan?
Wat ben ik trots dat ik ‘muzikale alleskunner’ word genoemd. Dit heb ik trouwens nooit zelf zo bedacht, maar op een gegeven moment merkte ik dat mensen het zo gingen noemen. Ik noemde mezelf altijd multi-instrumentalist, omdat ik dat best waar vond, maar of ik muzikaal werkelijk álles kan?

Het antwoord op die vraag heb ik denk ik pas rond mijn pensioen, of nog daarna Een van de meest uitdagende dingen vind ik om een nieuw instrument te leren. Soms kies ik daar zelf voor, maar soms ‘moet’ het.

Toen ik in ‘Een avond met Dorus’ speelde, een van de laatste producties van het toenmalige Albert Verlinde Entertainment, belde muzikaal leider Ad van Dijk me op: Diederick, we willen eigenlijk dat jij contrabas gaat spelen, kan dat? Ik zei: ja Ad, dat is goed, over 3 maanden beginnen we, ik zorg dat ik het kan! Dit was een combinatie van naïef enthousiasme, bluf, en een beetje vertrouwen.

Ik huurde een bas, ging daar elke dag op spelen en 3 maanden later kon ik het. Natuurlijk vond ik mezelf nog geen ster-speler, maar dat kon nog groeien. Na de tournee heb ik besloten de bas te houden, ik was er verliefd op geworden. Dit is een succesverhaal. Ik heb nog zo’n verhaal met een trombone. Die laat ik dit jaar maar thuis, dat is voor iedereen beter. Soms ligt iets je, soms iets minder. You can’t have it all!

9.Hoe kies je de liedjes voor je show en wat maakt deze selectie speciaal voor jou?
Er zijn een paar liedjes over thema’s waarvan ik ver voor het schrijven van het gehele programma denk: dat is leuk om te doen, daar voel ik iets voor. Die schrijf ik dan, of ik maak slechts een klein schetsje. Andere nummers schrijf ik echt als het programma meer vorm krijgt en het thema duidelijker is.

In de laatste week van deze repetitieperiode voor Diederick’s Duel schrijf ik bijvoorbeeld nog een van de belangrijkste liedjes in de show. Eerder was het nog niet helemaal duidelijk of dat lied er moest komen. Soms is het fijn als je al ver in het repetitieproces weet waar je echt naartoe wil in je verhaal en dan floept zo’n lied er ook ineens uit.

Regisseur en dramaturg Vincent van den Elshout helpt me enorm bij het selecteren van het materiaal. Hij kan me tijdens zo’n repetitieproces echt dat laatste duwtje in de rug geven waardoor ik dat éne nummer nog kan schrijven.

10.Wat hoop je dat het publiek zal meenemen na het zien van “Diederick’s Duel”?
Ten eerste hoop ik dat, net als bij mijn vorige show, het publiek de zaal verlaat en denkt: ja ik ga binnenkort toch eens op zolder kijken om dat oude muziekinstrument weer uit het stof te halen. Dat is me afgelopen jaren veel verteld door bezoekers: ik ben weer gaan spelen.

Het is het mooiste compliment dat ik kan krijgen, want dat is mijn doel: mijn liefde voor muziek met iedereen delen en iedereen weer aan te steken. Daarnaast zitten in deze show een paar mooie thema’s rondom het duel in je hoofd, de onzekerheid. Zonder daar nu al meer over te vertellen hoop ik dat mensen zich hierin gaan herkennen en daarin ook gesterkt voelen.

11.Welke instrumenten speel je tijdens je soloshow en heb je een persoonlijke favoriet?
Voor het eerst in mijn leven ga ik drummen! Ik neem voor deze show een elektronisch drumstel mee. Voor de zomer had ik het nog nooit gedaan en nu wil ik niets liever dan drummen. Dat heb ik meestal bij een nieuw instrument. Verder neem ik natuurlijk mijn viool mee, de vleugel of piano staat gelukkig al in het theater.

Ik prop mijn auto ook nog vol met: de contrabas, dwarsfluit, klarinet, trompet, concertina, ukelele en daarnaast nog een hele hoop bijzondere instrumentjes om geluiden mee na te bootsen.

12.Hoe combineer je humor en muziek om een levendige en boeiende voorstelling neer te zetten?
Overal zit humor in. De lijn tussen de lach en een traan is flinterdun. Liedjes hoeven niet alleen maar gevoelig te zijn. Soms is een heel goed stuk muziek met een fijne, goed schurende komische tekst ook heerlijk. Ik probeer heel erg te zoeken naar de juiste balans tussen lachen en serieus zijn. En juist in iets dat ontroert moet je ook weer kunnen lachen, dat lucht op. Dat ga je terugzien in mijn programma.

13.Kun je ons een glimp geven van het creatieve proces achter het schrijven van je eigen nummers, als je dat doet?
Het schrijven van een nieuw nummer kan op zoveel manieren. En de processen kunnen ook heel erg verschillen. Ik zwem heel graag, dat doe ik bijna dagelijks. In het zwembad maakt mijn hoofd soms overuren. Ik ben ooit halverwege het baantjeszwemmen uit het zwembad gegaan om een melodie, die in mijn hoofd zat, in het kleedhokje op te nemen op mijn telefoon.

Nadat ik dit gedaan heb ben ik weer baantjes gaan zwemmen, maar na 4 baantjes werd ik zo onrustig. Ik dacht: nu naar huis, schrijven dat lied! Ik kwam thuis en het lied was in no time geschreven. Soms gaat het anders, dan loop ik dagenlang een beetje met mijn ziel onder mijn arm, want ik moet iets schrijven maar het wil niet komen.

Dat hoort, weet ik ondertussen, ook bij het proces. Een aantal dagen later ga ik er eens goed voor zitten en ik begin met een tekst. Als de tekst geschreven is ga ik ermee naar de piano en dan zet ik er muziek onder. In beide gevallen heeft het bij mij vaak eventjes nodig, maar is het schrijven van één lied geen dagen werk, eerder een kwestie van een uurtje of 2.

Dan laat ik het even liggen en een tijdje later kan ik het zo, waar nodig, bijschaven. Al met al is het een heel gaaf proces, al denk je soms anders als je er middenin zit en het er nog niet helemaal uitkomen wil.

14.Heb je een bijzondere herinnering aan een interactie met een fan na een optreden?
Ik vind het zo bijzonder dat ik fans heb. Dat zij elke keer de moeite nemen om te komen kijken, soms rijden ze daarvoor het hele land door. Na de show ga ik altijd even de foyer in, vaak hebben we dan een praatje met elkaar. Fans zijn me ontzettend dierbaar en ik zal altijd mijn best blijven doen om ze na afloop even op te zoeken in de foyer.

15.Wat zijn enkele van de uitdagingen waarmee je te maken kreeg bij het creëren van een solotheatershow?
Soms is het lastig dat je op jezelf aangewezen bent. Jijzelf schrijft de show en gaat ‘m spelen. Natuurlijk repeteer ik met regisseur Vincent van den Elshout en in het hele maakproces hebben we ook contact over de inhoud, maar verder doe je het maar ‘alleen’. Geen collega op de vloer om de show na te bespreken of tijdens de repetities advies te krijgen.

Naast Vincent is straks het publiek mijn grootste spiegel, daaraan kan ik zien of iets goed is of beter moet. Dit vond ik wennen, mijn allereerste tournee, toen ik ook nog eens voor maximaal 30 personen speelde die op minstens 1,5 meter uit elkaar zaten.

Tegelijkertijd was dat ook een excuus: als de zaal een beetje mat was op een avond kon je zeggen: ja maar ze waren met weinig en zaten zo ver uit elkaar. Nu geldt dat excuus niet meer en ga ik vanaf 16 september echt met de billen bloot. Daar kijk ik wel naar uit: ik begin behoefte te krijgen aan publiek!

16.Zijn er specifieke artiesten of performers die je hebben geïnspireerd in je eigen artistieke reis?
Er zijn er zoveel! Niemand is precies hetzelfde en daarom inspireren een hoop artiesten mij. Een klein lijstje van inpirators: Ramses Shaffy, Paul de Leeuw, Herman van Veen, Brigitte Kaandorp en natuurlijk Jacob Collier.

17.Hoe combineer je educatieve aspecten, zoals muzikale weetjes, met vermaak tijdens je voorstelling?
Iets leren hoeft niet saai te zijn! En vooral muziek leren. Natuurlijk is theorie wat taaier dan praktijk, maar zelfs muziektheorie kan je leuk brengen en koppelen aan de praktijk, muzikale voorbeelden om zo uit te leggen hoe iets werkt.

Als ik een muzikale masterclass geef in mijn show zal dat nooit taaie kost zijn en zo’n passage haalt het theater niet als er geen humor in zit. Wat dat betreft ben ik absoluut niet bang om juist wel wat muzieklesjes te verwerken in mijn shows, want ik merk dat het publiek dat ontzettend leuk vindt.

18.Wat is het meest opwindende deel van het optreden voor een live publiek, volgens jou?
Het feit dat elke avond anders gaat, terwijl je in principe dezelfde show speelt, dat is het lekkerste wat er is. Het moment dat een publiek meegaat in je verhaal of heel goed meedoet bij iets interactiefs, dat is wat mij betreft magisch, dat zal altijd zo blijven voelen, daar ben ik heilig van overtuigd.

Deze show ga ik met het publiek een muzikaal hoorspel maken, ik kan niet wachten om dit te gaan doen. Als dat gaat zoals ik het nu in gedachten heb wordt dat voor zowel mij als het publiek iets bijzonders. Het zal vast ook wel net iets anders gaan dan ik me voorstel, misschien is dat juist wel hetgeen waar ik zo naar uitkijk, dat maakt het zo gaaf!

19.Hoe zorg je ervoor dat je show zowel ervaren muziekliefhebbers als nieuwkomers aanspreekt?
Met de muzikale weetjes, lessen en masterclasses probeer ik het voor iedereen even behapbaar te maken. Voor de nieuwkomer zorg ik dat het te volgen blijft, terwijl het voor de muziekkenner niet saai wordt. Hoe? Veel muzikale voorbeelden, niet te theoretisch, soms met interactie. Ik ga het publiek niet leren hoeveel mollen er zitten in een stuk dat in Eb groot staat.

Ik kom juist met gekke weetjes of muzikale brouwsels die ik dan natuurlijk ook zal laten horen.

20. Wat hoop je te bereiken met zijn artistieke werk in de komende jaren?
De komende jaren hoop ik nog veel mooie voorstellingen te mogen maken en spelen. Eerst ga ik lekker het land door met deze tournee, maar natuurlijk ben ik alweer aan het broeden op een volgende titel en show. Of die weer allitererend wordt zoals de eerste twee? De tijd zal het leren!

Voordat ik daarmee aan de slag ga ben ik nu in de laatste fase van repetities en ga ik vanaf half september tot eind januari het land door met: Diederick’s Duel!

 

Lees meer over de voorstelling Diederick’s Duel